Heisenberg belirsizlik ilkesi özellikleri nedir? Heisenberg belirsizlik ilkesi formülü nedir? Heisenberg belirsizlik deneyi nedir? İşte Heisenberg belirsizlik ilkesi hakkında bilmeniz gereken her şey…
Heisenberg belirsizlik ilkesi kuantum matematiğinde, matematiksel eşitsizliklerin bir türüdür. Heisenberg belirsizlik ilkesine göre konum ve momentum gibi tamamlayıcılık olarak bilinen fiziksel nesnelerin parçaçıklarının belli çiftleri kesin bir şekilde ölçülemez.
Heisenberg belirsizlik ilkesi kim tarafından ve ne zaman ortaya atıldı?
İlk olarak 1927 yılında Alman fizikçi Werner Heisenberg tarafından ortaya atılan belirsizlik ilkesine göre, bazı parçacıkların konumunun daha kesin olması, momentumun daha az kesinlik arz edeceği anlamına gelir. Aynı durumda momentum kesinliği artarken konum kesinliği azalır. σx konumunun ve σp momentumun standart sapma sonucu oluşan biçimsel belirsizliği, aynı yıl Earle Hesse Kennard tarafından ortaya atıldı ve 1928’de Hermann Weyl tarafından da dile getirildi.
İlgili yazı: Newton yasaları nelerdir?
Tarih boyunca belirsizlik ilkesi, fiziğin konusu olan ve belli sistemlerin ölçümünün sistemleri etkilemeden yapılamayacağını belirten gözlemci ilkesi ile karıştırıldı. Heisenberg, kuantum seviyesindeki gözlemci etkisinden fayda sağladı. Daha sonra belirsizlik ilkesinin, dalga hareketinin tüm özelliklerinde doğal olarak var olduğu belirginlik kazandı. Bu sebeple belirsizlik teorisi, kuantum sistemlerinin temel bir özelliğini ifade eder; var olan teknolojinin gözlemsel başarısını açıklamaz. Ölçümlemenin yalnızca fizikçi-gözlemcinin yer aldığı bir süreç olarak algılanması hatalıdır; ölçümleme, herhangi bir gözlemciden bağımsız olarak klasik ve kuantum nesneleri arasında her tür etkileşim olarak düşünülmelidir.
Belirsizlik ilkesi, kuantum mekaniğinde temel bir sonuç olduğu için kuantum mekaniğindeki tipik deneyler belirsizlik ilkesinin durumlarını rutin olarak gözlemler. Belli deneyimler, ana araştırma programlarının bir parçası olarak belirsizlik ilkesinin belli bir formunu test edebilir. Bunlar süperiletken ya da kuantum optiğindeki sayı-faz belirsizlik ilişkileri testleri olabilir. Uygulamalar, belirsizlik ilkesinin faaliyetine göre değişiklik gösterebilir.
